تحلیل داستان کوتاه «درخت» اثر گلی ترقّی از دیدگاه روایت شناسی بلاغی

در این مقاله، ابتدا مختصری دربارۀ پیشینۀ روایت شناسی بلاغی مطرح و اصطلاحات مهمّ نویسندۀ ضمنی، انواع مخاطبان، راوی نامعتبر، تنش، ناپایداری و ... از دیدگاه سه نسل از نظریه پردازان بلاغی تعریف شده است. سپس داستان کوتاه «درخت» اثر گلی ترقّی از مجموعۀ من هم چه گوارا هستم بازخوانی و تفسیر شده است. موضوع اصلی داستان، چرخۀ سوءاستفاده است که هر یک از شخصیّت ها به نوعی در آن دخیل هستند. هر یک از گروه های مختلف مخاطبان، دیدگاه های ویژه ای دربارۀ این شخصیّت ها دارند و با برخی از آنها همدلی می کنند. هدف اصلی، بررسی تفاوت های خوانش و چگونگی گسترش پی رنگ از دیدگاه مخاطبان مختلف است. مضمون «درخت: جاودانگی و پوسیدگی»، بنیاد داستان را شکل می دهد و با قرار گرفتن شخصیّت ها در جای گشت های متنوع، خوانش های متفاوتی ممکن می شود.